καὶ στράταρχον Αἰθιόπων ἄφοβον Μέμνονα χαλκοάραν I. 5.41
χα]λκοᾳρ[α (supp. Lobel) P. Oxy. 2445, fr. 32.Lexicon to Pindar. William J.. 2010.
χαλκήρης — ῆρες, και ποιητ. τ. χαλκοάρης και χαλκοάρας, ες, Α 1. επενδεδυμένος με χαλκό («χαλκήρεα τεύχεα», Ομ. Ιλ.) 2. (για πλοίο) εφοδιασμένος με χάλκινο έμβολο. [ΕΤΥΜΟΛ. < χαλκός + κατάλ. ήρης* (Ι), πρβλ. χρυσ ήρης] … Dictionary of Greek
χαλκοάρης — και χαλκοάρας, ες, Α (ποιητ. τ.) βλ. χαλκήρης … Dictionary of Greek
χαλκοαρᾶν — χαλκοᾱρᾶν , χαλκοάρας bronze armed masc gen pl (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χαλκοάραν — χαλκοά̱ρᾱν , χαλκοάρας bronze armed masc acc sg (attic epic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
